Portugalia, projekt „Ptaki bez granic”

Drugie spotkanie członków projektu Erasmus+ „Birds without Borders” , które jest koordynowane przez p. Inesę Rusiecką, nauczycielkę ekspert z Gimnazjum im. Konstantego Parczewskiego w Niemenczynie odbyło się 3-9 lutego w Rio Tinto przedmieściu Porto, w Portugalii. Brało w nim udział 5 uczniów oraz 3 nauczycieli z naszego gimnazjum.

Przedstawienia, prezentacje na temat: „Ptaki chronione. Czerwona Księga” z każdego kraju, z których przybyła młodzież, a ich pięć (Portugalia, Turcja, Rumunia, Słowenia i Litwa), debaty, dyskusje, obserwacje z lornetkami, zwiedzania i to wszystko na temat ptaków.

Sea Life – świetnie wyeksponowane akwaria, doskonała gra świateł i nad głową pływające rekiny, drętwy czyli rai, to unikalne akwarium zabrało nas w podróż po świecie kolorowych rybek, zastygłych bez ruchu muren i dumnego żółwia Marisa.

W akwariach mieszkają imponującej wielkości skorupiaki, ośmiornice i inne głowonogi, niesamowite meduzy i dwie urocze wydry – Oscar i Maya.

Piknik na żarzącym się piasku i ogromnych głazach, między którymi pływają rozgwiazdy wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, a już ruszamy do znajdującego się w Porto World of Discoveries. To zarazem interaktywne muzeum i park rozrywki, które w bardzo pomysłowy sposób zaprasza zwiedzających do podróży w czasie, w oparciu o „portugalską Odyseję” – odkrycie nieznanych części świata dzięki oceanicznej żegludze XV i XVI w. Płynąc łodziami po parku, przeżyliśmy multisensualne doznania poprzez zapachy, świat zwierzęcy i roślinny.

Następnego dnia wybraliśmy się do „hotelu” ptaków, tak przez ornitologów zwany jest Natural local do Estonario do Douro (rezerwat ptaków nad rzeką Douro). Właśnie tutaj przyjeżdżają ornitolodzy ze świata, do jednego z najlepszych do obserwowania ptaków miejsc w Europie. W okolicach Douro gniazda buduje większość ptaków, a Portugalia ich liczy 330 gatunków. Jak należy badaczom, ptactwo obserwowaliśmy za pomocą lornetek, robiliśmy zdjęcia. Do obiektywu trafiły białe i siwe czaple, mewy, siewki, brodźce, piękne błękitne sroki, dzwońce i wiele innych.

W każdym punkcie pobytu uczniowie współpracowali z rówieśnikami, rozwiązywali zadania w języku angielskim, wykonywali praktyczne zadania w terenie.

Zwiedziliśmy także Ośrodek Rehabilitacji ptaków Biologic Park of V. N. Gaia. Park, w którym dla ogromnej ilości ptaków są stworzone warunki rehabilitacji, żyją na wolności za wyjątkiem drapieżników, które mieszkają w przestrzennych wolierach. Zapytacie, skąd te ptaki? Odpowiedź krótka: zasługa kłusowników, ptaki ranione przez myśliwych (w Portugalii wciąż trwa myślistwo na ptaki) lub ludzi, którzy kupują pupilka w postaci ptaka dla własnego dziecka, a potem wyrzucają. Obserwowaliśmy tu ptaki od białego bociana do sępa egipskiego.

Zoo ornitologiczne Lourusa, przestrzenny azyl dla ptaków, w którym dokonuje się wiele badań biologiczno- ekologicznych. Zamieszkują tu ptaki z różnych zakątków świata: kazuary z Nowej Gwinei, purpurowe flamingi, japońskie żurawie, tukany, powoli przemierzające ścieżki pawie. Najbardziej zdziwił nas mówiący po portugalsku kakadu, jak się należy gospodarzowi na spotkanie wykrzyknął: Ola! (dzień dobry). Nie tylko mówił, śpiewał, tańczył pod muzykę włączoną przez młodzież, a dokonywał różnych figli.

Porto nazywane jest miastem sześciu mostów. Aby zapoznać się z Porto, uczestniczyliśmy w grze terenowej. Ku zdziwieniu tramwajarza, przy którego retro tramwaju sfotografowało się pięć grup młodzieży, niektórzy mieli dogonić tramwaj. W przeciwnym razie przegralibyśmy. Pokonaliśmy niezmierną ilość wzgórz, widzieliśmy aleje tulipanowe, dziesiątki dorodnych drzew kwitnących magnolii i osypane białym, różowym i czerwonym kwiatem 2-3 m. kamelie japońskie.

Podczas pobytu w Portugalii młodzież zreżyserowała dramat o życiu ptaków „An Adventure in the Forest” czyli „Przygody w lesie”, do którego zostały wykonane przez nauczycieli i uczniów piękne stroje, to dramat napisany przez samych uczniów. Poruszono tu temat wycinania lasów, przemytu ptaków.

Cieszymy się, ze uczniowie pogłębili wiedzę i umiejętności w dziedzinie biologii, języka angielskiego, geografii i technologii informatycznych. Najcenniejsze są oczywiście przeżycia i wspomnienia, potem zdjęcia, filmy, które pozwalają utrwalić przeżyte chwile, ale najcenniejsza jest przyjaźń, która zawiązała się między młodzieżą z pięciu krajów.

Niezmiernie się cieszymy, że projekt trwa. Do spotkania w Słowenii.

Nauczyciel metodyk biologii
Regina Komar

Koordynatorem projektu Erasmus+ „Birds without Borders” /„Ptaki bez granic” jest Inesa Rusiecka

Działalność jest finansowana programem Erasmus+

Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w tym artykule treść. Artykuł odzwierciedla tylko i wyłącznie poglądy jego autorów.

Ptaki potrzebują naszej pomocy

Uczniowie gimnazjum im. K. Parczewskiego w Niemenczynie aktywnie uczestniczą w akcji „Pomóżmy ptakom zimą” wg projektu Erasmus+ „Birds without Borders” / “Ptaki bez granic”.

Przygotowanie do akcji rozpoczęło się w grudniu, gdy uczniowie klas 8a i G2b pod kierownictwem nauczycielki biologii p. Reginy Komar wyjaśniali młodszym przyjaciołom, dlaczego ważne jest dokarmianie ptaków zimą. Uczniowie klasach 1-8 dowiedzieli się również, jakie ptaki zimują u nas, jak utrzymują ciepło, jak wykonać karmniki, czym można karmić ptaki. Zaś rysunki uczniów na ten temat upiększały korytarz gimnazjalny. Autorzy najlepszych rysunków otrzymali upominki – reflektory projektu.

Cieszy nas to, że około 40 uczniów gimnazjum wzięło udział w akcji robienia karmników i także wysłali zdjęcia Otrzymane odblaski/ reflektory będą napominać o zaangażowaniu młodzieży w dobroczynnej akcji dokarmiania ptaków.

Wolontariusze projektu “Birds without Borders” nie zapomnieli także o ptakach wodnych. 24 stycznia uczniowie klasy G1b pośpieszyli, aby nakarmić kaczki nad rzeczką Niemenczynką w pobliżu kościoła.

Duże opady śniegu i zimny wiatr to trudna próba dla ptaków, gdyż wszystkie potrzebują naszej pomocy. Nasiona (niesłodzone i niesolone) lub słoniny paski (świeże), różne ziarna, najlepiej umieścić w karmniku. Najbardziej odpowiednie dla ptaków wodnych są kukurydza (konserwy), zielony groszek (schłodzony), porwane liście sałaty, ziarno. Ornitolodzy zwracają uwagę, że ptakom nie można dawać białego chleba – jest to szkodliwe dla ich zdrowia.

Nie zapominaj karmić ptaki w twojej okolicy!

Tekst Irena Dzwinel

Koordynatorem projektu Erasmus+ „Birds without Borders” jest Inesa Rusecka

Działalność jest finansowana programem Erasmus+

Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w tym artykule treść. Artykuł odzwierciedla tylko i wyłącznie poglądy jego autorów.

Projekt Erasmus+ “Ptaki bez granic”

Nie zauważyliśmy, jak minęło pierwsze spotkanie przedstawicieli projektu Erasmus+ „Ptaki bez granic” w ośrodku koordynacyjnym tj. w Gimnazjum im. K Parczewskiego w Niemenczynie.

Podczas „aktywnego” tygodnia pobytu uczniowie klas 8 – 9 (G1) obcowali, poruszali i wgłębiali się w problemy ekologiczne, poznawali gatunki ptaków. Uczestnikami projektu byli przedstawiciele 5 państw Europy: Turcji, Portugalii, Słowenii, Rumunii i Litwy, czyli 20 uczniów i 11 nauczycieli z zagranicy i nasi uczniowie i nauczyciele.

13 listopada gościnnie i serdecznie spotkaliśmy swych gości z zagranicy. Zapoznaliśmy się z nimi, a lepiej poznać państwa, miasta oraz szkoły dopomogły prezentacje. Nasi uczniowie przyszykowali relacje o ciekawszych faktach z życia ptaków na Litwie. Sprezentowali także plakat o ptakach żyjących w okolicach Niemenczyna, który wykonali nasi uczniowie i nauczyciele. Każda szkoła , biorąca udział w projekcie, przedstawiła, jak się u nich rozwiązuje problemy ekologiczne tj. plastiku i wysypisk śmieci. W trakcie rozmów i licznych dyskusji postanowiono jak najmniej używać naczynia plastikowe, torebki foliowe itp.

W poniedziałek uczniowie klas 4,5,7 udali się do Rudaminy do „Parku sów”, gdzie ich hodowca W. Tabero zapoznał ze swymi podopiecznymi: 13 sowami, 2 jastrzębiami i sokołem.

14 listopada. Ten dzień się rozpoczął od debatów w naszym gimnazjum. Uczniowie aktywnie dyskutowali ze swymi rówieśnikami z zagranicy. Poruszano następujące tematy: czy etycznie jest przetrzymywać ptaki i zwierzęta w klatkach itp. Zwycięzcy byli wyłonieni na podstawie programu „Kahoot”. Następnie uczestnicy projektu udali się na film pt. „Stary bór”. Wspaniały dokumentalny film zmusił widzów nie tylko się uśmiechnąć, lecz i otarć łzę. Efekt lasu sprawił, że poczuliśmy się jakby nowo narodzeni i lepsi.

W Pałacu Władców zaś uczestnicy projektu zapoznali się z historią Litwy. Wykonując zadania, należało zrobić zdjęcia ptaków i określić , w jakim okresie ten ptak żył. Wieczorem goście podziwiali oświeconą starówkę Wilna i uczestniczyli w różnych grach.

15 listopada uczniowie udali się w poznawczą podróż na Pomorze. Pierwszy postój był w Kownie w ogrodzie zoologicznym, gdzie można było zobaczyć ptaki żyjące na Litwie i nawet w tropikach.

W ten sam dzień w przylądku Vente na stacji muzeum ornitologii uczniowie dowiedzieli się o migracji ptaków i ich obrączkowaniu. Uwieńczeniem tego dnia były tradycyjne kiełbaski smażone wieczorem oraz dzielenie się wrażeniami tego dnia.

16 listopada. Ten dzień rozpoczęliśmy o wschodzie słońca. Udaliśmy się z ornitologiem Borisem Belchevem obserwować ptaki nad Mierzeją Kurońską i lasach Kintai. Mieliśmy odpowiednie lornetki i chęć obserwacji najciekawszych momentów z życia ptaków. Wycieczka poznawcza w tym regionie zakończyła się w Muzeum Morza m. Kłajpedy, gdzie dowiedzieliśmy się więcej o życiu ptaków wodnych. Rozweseliły nas pingwiny oraz podziwialiśmy rybki żyjące w tropikach.

17 listopada uczniowie zaprosili społeczność m. Niemenczyna oraz gimnazjum na swe przedstawienie o ostatnim ogrodzie zoologicznym. W spektaklu wzięli udział „aktorzy” 5 państw ( po 2 osoby z każdego państwa). Scenariusz i dekoracje ułożyli i wykonali uczniowie naszego gimnazjum. Przedstawienie naprawdę było imponujące. Jesteśmy bardzo wdzięczni za pomoc i wykonanie strojów i dekoracji. Po przedstawieniu odbyły się degustacje dań państw, biorących udział w projekcie. Bardzo smakowało! Na zakończenie – tradycyjna dyskoteka… i rzeki łez na rozstanie. I nasi goście jak te migrujące ptaki odleciały do swych krajów.

Teraz wszyscy oczekują na kolejne partnerskie spotkania w ich krajach.

Zdjęcia uczestników projektu. Zdjęcia łabędzi udostępnił ornitolog Boris Belchev.

Koordynator projektu Erasmus+ „Birds without Borders” /„Ptaki bez granic” Inesa Rusiecka
oraz Aldona Sudenis nauczyciel metodyk języka polskiego.

Działalność jest finansowana programem Erasmus+

Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w tym artykule treść. Artykuł odzwierciedla tylko i wyłącznie poglądy jego autorów.

Jaki to ptak?

Odpowiedź na to pytanie i wiele innych odnośnie życia ptaków na Litwie znaleźli uczestnicy projektu Erasmus+ „Birds without Borders” /„Ptaki bez granic”. Byli to uczniowie z 5 państw Europy: Rumunii, Słowenii, Portugalii, Turcji oraz Litwy.

Cel projektu – dać możliwość uczniom poznać ptaki swego kraju oraz innych państw, dowiedzieć się o problemach ekologicznych i jak się je rozwiązuje.

Celem projektu jest też wychowanie bardziej wrażliwych i współczujących obywateli.

W dniach 13 – 17 listopada uczestnicy projektu uczyli się, podróżowali, obserwowali ptaki, wykonywali różne zadania, które przyszykowali nauczyciele Gimnazjum im. Konstantego Parczewskiego w Niemenczynie.

Podczas tygodnia pobytu partnerów projektu młodzież omówiła globalne ekologiczne problemy, związane z plastikiem oraz porównała, jak władze ich państw rozwiązują problemy wysypisk śmieci oraz selekcjonowania odpadów. Postanowiono jak najmniej używać naczynia z plastiku, torebki foliowe itp. Dobrą wiadomością jest to, że w UE wkrótce ich w sprzedaży nie będzie.

Uczniowie także dużo debatowali na temat, czy etycznie jest zamykać ptaki i zwierzęta w ogrodach zoologicznych. Następnie doszli do wniosku, że warunki tam mają być zbliżone do naturalnych. Ten temat był poruszany w Kownie, w ogrodzie zoologicznym podczas zajęć praktycznych. Chcąc przybliżyć ten temat dla miejscowej społeczności, w Wielofunkcyjnym Ośrodku w Niemenczynie „aktorzy” 5 państw przedstawili spektakl o ostatnim ogrodzie zoologicznym. Scenariusz ułożyli uczniowie Gimnazjum im. Konstantego Parczewskiego w Niemenczynie.

O hodowli sów i innych ptaków drapieżnych na Litwie uczestnicy międzynarodowego projektu dowiedzieli się podczas wizyty w „Parku sów” (rej. wileński Rudomina). Hodowca sów, mający 20 – letni staż pracy, Sławomir Tabero zapoznał ze swymi podopiecznymi: 13 gatunkami sów, 2 siedmioletnimi jastrzębiami Corą i Rocky oraz sześcioletnią samką sokoła Etą.

Wszyscy byli zachwyceni samką ogromnego puchacza (Bubo bubo) Glorią. Ten gatunek sów jest największy na świecie, waga może sięgać 4,5 kg. W „Parku sów” żyje także pstra sowa, która jest jedną z najmniejszych z tego gatunku. Waga może sięgać zaledwie 30 gramów.

15 – 16 listopada uczestnicy projektu udali się do regionu kłajpedzkiego. Nietradycyjne lekcje odbyły się w stacji ornitologicznej muzeum migracji ptaków przylądku Ventė. Tu uczniowie dowiedzieli się o migracji ptaków przez Litwę, celach i sposobach ich obrączkowania. O gatunkach ptaków żyjących na Litwie i przylatujących tu ptakach wodnych, dowiedzieli się w Muzeum Morza m. Kłajpedy. W Zatoce Kurońskiej oglądaliśmy pojedyncze ptaki szykujące się do migracji np. szara czapla (Ardea cinerea). Widzieli także ptaki, które przyleciały do nas z północy – czeczotkę (Carduelis flammea), które zostają u nas na zimę. Ten gatunek jest rozpowszechniony od Eurazji aż do brzegów arktycznych Europy.

W lasach Kintaj uczestnicy projektu widzieli i słyszeli więcej ciekawych gatunków ptaków: najmniejszego ptaka na Litwie i w Europie – mysikrólika (Regalus regalus). Widzieli dość rzadki gatunek sikorek – raniuszek zwyczajny (Aegithalos caudatus), dużego dzięcioła pstrego (Dendrecopos major). Z rana podziwiali stada odlatujących czajek (Vanellus vanellus) oraz wyniosłe czaple odlatujące do ciepłych krajów.

Jednak największą zagadką dla nas był odgłos ptaków, który usłyszeliśmy wieczorem nad Zatoką Kurońską. Co to za ptaki? Odpowiedź usłyszeliśmy od ornitologa Borisa Belcheva, który towarzyszył nam po delcie rzeki Niemen. Tam obserwowaliśmy stada łabędzi. Do jakiego gatunku należą te ptaki – spróbujcie odgadnąć.

Łabędź niemy (Cygnus olor) i krzykliwy (Cygnus cygnus) praktycznie wyglądem się nie różni. Białe pierzaste upierzenie, tylko że łabędź niemy jest większy i bardziej ciężki. Największa różnica – dziób. U łabędzia niemego dziób ma kolor pomarańczowy, u nasady czarna narośl, a u krzykliwego – dziób żółty, bez narośli u nasady. W czasie lotu łabędź niemy wydaje specyficzne dźwięki, które służą im do komunikacji. Śpiew łabędzia krzykliwego melodyjny i głośny, szczególnie wieczorem dźwięczy imponująco (Wikipedia).

Zdjęcia uczestników projektu.Zdjęcia łabędzi udostępnił ornitolog Boris Belchev.

Koordynator projektu Erasmus+ „Birds without Borders” / „Ptaki bez granic” Inesa Rusiecka
oraz Aldona Sudenis nauczyciel metodyk języka polskiego.

Działalność jest finansowana programem Erasmus+

Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w tym artykule treść. Artykuł odzwierciedla tylko i wyłącznie poglądy jego autorów.

Akcja „Pomóżmy ptakom zimą”

Czy wiecie, że małe ptaki giną zimą, ponieważ nie mogą znaleźć pokarmu pod grubą warstwą śniegu. Jednak możemy im pomóc przetrwać zimę. Jak?

Projekt „Ptaki bez granic” zaprasza uczniów, ich rodziców, nauczycieli i wszystkich pracowników przyłączyć się do akcji i wykonać karmnik dla ptaków.

Jak to zrobić?
Sposobów wykonania karmników jest bardzo dużo, z pewnością bardzo cenne porady znajdziemy w internecie. Jednak bardzo ważne jest to, żeby karmniki były ekologiczne, nie były jaskrawe. Umieścić je też musimy z dala od kotów.

Jaki ma być pokarm?
Oczywiście, jak najbardziej naturalny, bez żadnych przypraw i dodatków. Większość ptaków lubi naszą słoninkę. Mile też będą widziane różnorodne ziarna, krupy i różne ich mieszanki. Jednak największym przysmakiem są nasze słonecznikowe pestki.

Uczniowie, którzy wezmą udział w tej akcji, będą mogli dalej uczestniczyć w projekcie, a najbardziej aktywni będą nagrodzeni.

Zdjęcia własnoręcznie wykonanych karmników i siebie można wysyłać na el. dziennik dla swych pań od angielskiego do 2 grudnia włącznie.

Jeżeli powstaną pytania – zwracamy się do nauczycieli jęz. angielskiego i biologii.

Nie zapominajmy tylko, że karmnik nie może być pusty. Pozwólmy naszym młodszym przyjaciołom przetrwać zimę.

Działalność projektu jest finansowana programem Erasmus+

Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w tym artykule treść. Artykuł odzwierciedla tylko i wyłącznie poglądy jego autorów.